Σε τουρκικό έδαφος, έχοντας περάσει τα σύνορα, βρίσκονται πλέον οι 3 ποδηλάτες με προορισμό την Τραπεζούντα!

Το ξημέρωμα στην ακριτική περιοχή των Φερών θυμίζει κάτι από ταινία του αείμνηστου Αγγελόπουλου. Τα μάτια μαγνητίζονται από το χρωματικό παιχνίδι του ορίζοντα που απλώνεται μέχρι εκεί που φτάνει η ματιά. Ένα κρεσέντο εναλλακτικών διαδρομών ξεκινούν από εδώ με πρώτη επιλογή μία επίσκεψη στο Δέλτα του ποταμού Έβρου. Το κέντρο πληροφόρησης είναι ανοιχτό καθημερινά και έτσι μπορεί ο κάθε επισκέπτης να ενημερωθεί για την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Με το αυτοκίνητο φουλαρισμένο πετρέλαιο και προμήθειες που θα χρησιμοποιούσαμε για την 5η μέρα ξεκινούσαμε να πεταλάρουμε σε χαλαρούς ρυθμούς προς τα Ελληνοτουρκικά σύνορα. Στην παρέα προστέθηκε και πάλι όπως εχθές ο φίλος συν ποδηλάτης Κωστής Δεληγιώργης, [ο φίλος από Αλεξανδρούπολη] όπου θα ήταν και ο οδηγός μας για τα πρώτα χιλιόμετρα της μέρας μιας και ο Κωστής πολύ συχνά πραγματοποιεί την διαδρομή αυτή. Λίγο πριν τα σύνορα μια παρέα Ολλανδών προστίθενται στην παρέα και απολαμβάνουν το χιούμορ του Βασίλη που είναι μοναδικό. Το πέρασμα των συνόρων ήταν μια απλή διαδικασία καθώς δεν καθυστέρησε καθόλου και αποδείχθηκε διασκεδαστικό. Με χαμόγελο και ευχές για καλό ταξίδι οι Τούρκοι λειτουργοί των συνόρων μας ξεπροβόδισαν προς την είσοδο της χώρας.

Μεγάλη η στιγμή, μεγάλη η αποστολή όπως μεγάλη είναι και η γειτονική Τουρκία. Δεν είναι λίγοι οι Έλληνες των ανατολικών μας συνόρων που αρκετά συχνά πραγματοποιούν εξορμήσεις προς την περιοχή προκειμένου να εφοδιαστούν με φθηνότερα προϊόντα από αυτά που βρίσκουν ή δεν βρίσκουν στα ράφια των τοπικών σούπερ μάρκετ. Μονότονη η διαδρομή σε όλο της το μήκος με θερμοκρασία που ξεπέρασε τους 35 βαθμούς. Μπορεί να ήτανε ευθεία εκ πρώτης όψεως, κατά δεύτερης όμως οι παρατεταμένες ανηφοριές ξεπέρασαν τις 20 με κλίσεις 7%. Τα έργα και ρυθμοί ανάπτυξης της Τουρκίας βρίσκονται σε ένα μεγάλο αναβρασμό σε όλη την διάρκεια της διαδρομής. Τα κορναρίσματα του κόσμου έδιναν και έπαιρναν όπως και τα νοήματα με τα χέρια. Στην πόλη της Κεσάνης δύο αδερφοί ποδηλάτες ο Hakan και Mezit ήταν και οι πρώτοι άνθρωποι που μας καλωσόρισαν στην διαδρομή. Αγκαλιαστήκαμε γεμάτοι χαρά και αδερφοσύνη στην μέση του δρόμου, κάτω από τα μάτια των διερχομένων οδηγών που και εκείνοι με την σειρά τους δήλωναν παρών στην στιγμή.

Τα παιδιά στις 5-8-9 του Σεπτέμβρη διοργανώνουν ένα μεγάλο Φεστιβάλ με θέμα το ποδήλατο όπου συγκεντρώνονται αθλητές από όλα τα Βαλκάνια. Θέλουμε να ξαναρθούμε για να δούμε τον Hakan και τα άλλα αδέρφια μας και να μας ξεναγήσουν στα μονοπάτια της γύρο ορεινής περιοχής που έμοιαζε σαν το Σέιχ σού. Αποχαιρετήσαμε και τον Κωστή μας λίγο πιο πάνω με δάκρυα στα μάτια αφού δυο μέρες τώρα ακούραστα έγινε ο προσωπικός μας οδηγός στην άγνωστη και τόσο μακρινή από τα αστικά κέντρα ανατολική Θράκη. Ώρα 13.00 και ο υδράργυρος ανεβαίνει απότομα όπως και το υψόμετρο και η διαδρομή μας δείχνει τις διαθέσεις της σαν να θέλει να μας αποκαρδιώσει.

Ενωμένοι και οι 3 ποδηλατούμε κάνοντας «αλλαγές» προκειμένου να αποφύγουμε τον αέρα και να ποδηλατούμε πιο ξεκούραστα. Η τελευταία ανηφόρα είναι ατέλειωτη! Παρατεταμένη με έργα σε εκτέλεση όπου οι 4 λωρίδες κυκλοφορίας γίνονται 2. Ποδηλατούμε και σκαρφαλώνουμε εν μέσω μεγάλων φορτηγών που έχουν μία ταχύτητα περίπου 70 χλμ, με τα μάτια ανοιχτά μην τυχόν παρασυρθούμε από την δίνη του αέρα που δημιουργούνε. Η πανοραμική άποψη της Ραιδεστού είναι μοναδική. Η μεγάλη και απότομη κατηφορική λεωφόρος αποδεικνύεται βάλσαμο για τα πόδια μας. Στην κατηφόρα η τελική ταχύτητα έφτασε τα 73 χλμ. Στο πρώτο μεγάλο βενζινάδικο που βρίσκουμε σταματάμε. Ο χιλιομετρητής έδειχνε 155 χλμ. Δόξα στον Αλλάχ που ήτανε μαζί μας και μας προστάτεψε σε όλη την διάρκεια της διαδρομής μας. Αύριο ξεκινάμε για την επίτευξη του πρώτου μας στόχου που είναι η πόλη της Κωνσταντινούπολης. Εκεί θα παραδώσουμε την λίστα με τα ονόματα όλων των αθλητικών σωματείων στης ΕΠΣΜΑΘ προκειμένου να διαβάζονται υπέρ υγείας και επιτυχιών στην ζωή τους.

Πηγή: RThess