ΡΩΜΙΟΣ και ΡΑΓΙΑΣ.!!

Της Νάντιας Τάπρα.
Σε σπίτια του περασμένου αιώνα, που δεν πληρούν τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής των ενοίκων... σε δωμάτια κλουβιά, που τα τετραγωνικά τους μετριούνται μόνο στα δάχτυλα της μίας παλάμης, στοιβάζονται τα όνειρα και οι ελπίδες πολλών Ελλήνων μεταναστών σε χώρες του εξωτερικού.
Ή καλύτερα, μιας μερίδας μεταναστών διότι μπορεί ο παρονομαστής όλων να είναι κοινός - η εύρεση εργασίας - όμως η λέξη αξιοπρέπεια, που θρέφει τον αυτοσεβασμό, έχει τελείως διαφορετική έννοια στην προσωπικότητα του καθενός από αυτούς...
Άνθρωποι σπρωχμένοι από τα δεινά των ημερών μας έβαλαν το δισάκι τους στον ώμο με σκοπό το ξεκίνημα μιας νέας ζωής. Τι ζωής όμως; Αυτής που άνετα θα τους χαρακτηρίζει ως απολίτιστους, άξεστους, κοινωνικά αμόρφωτους και πολλά άλλα επίθετα, που ντρέπεται κάποιος να τους προσδώσει;
Η ανάγκη για επιβίωση οδήγησε την πλειοψηφία στη μετανάστευση και, ως ένα σημείο, είναι γενικότερα αποδεκτό ότι εξαιτίας της οδηγούμαστε στην αύξηση των ορίων της ανοχής ενός ανθρώπου. Όμως, έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα και όταν όλα έχουν υποτυπωδώς λυθεί, η συνέχιση της λεηλασίας της αξιοπρέπειάς τους αποτελεί ένα πολύ λυπηρό φαινόμενο, που κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν δικαιολογεί, αλλά και δεν επιτρέπει να εξακολουθεί να υφίσταται.
Όσο πολύπλοκο στη σκέψη είναι αυτό το θέμα, άλλο τόσο είναι και απλό! Δεν υπάρχει κανείς λόγος για περισσότερη αφαίμαξη του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων μεταναστών, κυρίως από Έλληνες που κατοικούν πολλά χρόνια στο εξωτερικό, αν οι ίδιοι δεν τους το επιτρέψουν. Πόσοι το κάνουν όμως; Πόσοι είναι αυτοί που εργάζονται στα καταστήματα των "συμπατριωτών" μας ανασφάλιστοι, με ημερομίσθια που οι γηγενείς ξοδεύουν μόλις για μία έξοδό τους; Πόσοι είναι αυτοί που ζουν στα ενοικιαζόμενα δωμάτια των "ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΩΝ" του εξωτερικού, που στον 21ο αιώνα οι οίκοι ανοχής διατηρούν υψηλότερα επίπεδα υγιεινής, χωρίς να σωριάζονται σε πατώματα και κρεββάτια ψυχές Ελληνικές, Πακιστανικές, Αλβανικές, Κινέζικες...;

Έλληνες που εξακολουθουν να αρέσκονται στη βρώμα και τη δυσωδία της τουαλέτας που χρησιμοποιούν, στα καμμένα λίπη, σε λάσπες, χώματα, κουβέρτες άπλυτες, χαλιά ακάθαρτα, κουρτίνες σκισμένες, χώρους όπου η καπνίλα γίνεται ένα με το πετσί σου και τον κίνδυνο των χιλιάδων μικροβίων, που αποτελούν αιτία σοβαρής νόσησης... Έλληνες, που αφού έχουν ξεπεράσει το πρώτο σοκ του βίαιου απογαλακτισμού από την οικογένεια και την Πατρίδα τους, έχουν συμπεριφορές που, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως ζωώδεις! Κυριαρχεί ο φόβος, η απληστία, η εκδίκηση, που ξεπροβάλλει πίσω από τη "δικαιοσύνη" τους... "Ότι περνάω εγώ, εύχομαι να το περάσεις και συ"... Ελληνικό αίμα, εναντίον Ελληνικού αίματος!!! Πόση ντροπή, τί κατάντια!

Υπάρχουν ΕΛΛΗΝΕΣ μετανάστες και Έλληνες μετανάστες... Σκοπός δεν είναι να προβληματιστούμε για πολλοστή φορά για τα αίτια της μετανάστευσης! Αρκετά αναλωθήκαμε σε συζητήσεις επί συζητήσεων. Το αποτέλεσμα που εξάγεται είναι ότι, τελικά, όλα είναι θέμα παιδείας και πνευματικής καλλιέργειας. Υπάρχουν συμπατριώτες μας, που παραδίδουν μαθήματα ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού καθ΄ όλη τη διάρκεια της δοκιμασίας τους στα ξένα εδάφη σηκώνοντας ψηλά το όνομα της Πατρίδας, βλέποντας την κρίση ως μια ευκαιρία προσωπικής ανέλιξης με καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ίδιους και τις οικογένειές τους και συμπατριώτες μας, που βγάζουν τα άρρωστα απωθημένα τους σπάζοντας, ριμάζοντας έπιπλα και πάσης φύσης αντικείμενα σε "σουαρέ" του Σαββατοκύριακου ευχόμενοι να ψοφήσει ο γάϊδαρος του γείτονα, αντί να ζητήσουν έναν και αυτοί! Άνθρωποι αφιλότιμοι, αγενείς, μικρόψυχοι, που πατούν επί πτωμάτων... ανθρωπάκια, που ξεπουλούν όσο όσο αυτά που μας κρατούν στην παγκόσμια ιστορία χιλιάδες χρόνια τώρα, βρίζοντας τη χώρα που τους γέννησε, αλλάζοντας υπηκοότητα, νομίζοντας, με το φτωχό τους μυαλό, ότι έτσι την τιμωρούν... Η Ελλάδα, όμως, δεν έχει ανάγκη από τέτοιους πρεσβευτές... Πόσοι, άραγε, από αυτούς το έχουν καταλάβει;;
Πόσο περισσότερο δίκιο μπορεί να έχει μετά έναν αιώνα ο Κωστής Παλαμάς, με μια σοβαρή διαφορά όμως... πολλοί ραγιάδες δεν υπήρξαν ουσιαστικά ΠΟΤΕ ΡΩΜΙΟΙ! 
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα, ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα, των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι… 
(Κωστής Παλαμάς)