Με αφορμή τις πρόσφατες παρεμβάσεις της Αν. Υπουργού “Εθνικής Παιδείας” Σίας Αναγνωστοπούλου στον νέο ακρωτηριασμό τής (ήδη ακρωτηριασμένης) “Παιδείας” των Ελληνόπουλων, έρχονται στο νού σκέψεις και διλήμματα για αποφάσεις που πρέπει να παρθούν.
Η ομογενοποίηση των διαφόρων εθνοτήτων, είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να επιτευχθούν, μαζί με την παγκόσμια ομοιομορφία του καταναλωτικού εθισμού (από το σινεμά και την μουσική, ως τα ρούχα, το φαγητό και τα αναψυκτικά) ώστε να ολοκληρωθεί η “παγκοσμιοποίηση της αγοράς”, προκειμένου η διεθνής Ολιγαρχία των παραγωγών του χρήματος, να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της ανθρώπινης κοινωνίας.
Η ομογενοποίηση σ' αυτό το πεδίο, επιχειρείται (επιτυχώς μέχρι στιγμής) μέσα (κυρίως) από τα ΜΜΕ, για τους ενήλικες και από το Υπ. Παιδείας για τα ανήλικα Ελληνόπουλα.
Σ' αυτό το πρόγραμμα για την ομογενοποίηση των εθνοτήτων, παρατηρούμε (χρόνια, τώρα) πως, τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά της διεθνούς Κοινοβουλευτικής Ολιγαρχίας (η οποία, φανερά πλέον, έχει καταστεί όργανο της “Διεθνούς του Χρήματος”) είναι σφικτά ενωμένες σε μέτωπο εναντίον της εθνικής ιδιαιτερότητας κάθε έθνους. (Το φαινόμενο αυτό, στή χώρα μας, προσωποποιείται – ενδεικτικά - στα πρόσωπα των: Μαριέτα Γιαννάκου της Δεξιάς, Μαρία Ρεπούση και Σία Αναγνωστοπούλου της Αριστεράς και βέβαια, όχι μόνον αυτών).
Ενδεικτικά, πάλι, θα αναφερθώ στην πρακτική που κατάργησε την ποδιά του σχολείου (δήθεν ως στοιχείο υποβόσκοντος μιλιταρισμού) και επιβάλλει την “ποδιά” του απάτριδος, με σειρά ακρωτηριασμών της ιστορίας και της γλώσσας του έθνους μας.
Όμως, αυτό το γεγονός (όπως όλοι βλέπουμε) είναι που θρέφει τον φασιστικό εθνικισμό στις κοινωνίες. Έτσι, αυτές, αν δεν οδηγηθούν στη βαρβαρότητα της Νέας Τάξης (“The New Order”) μέσα από την κοινοβουλευτική διαδικασία και πρακτική της κυβερνώσας Ολιγαρχίας, να οδηγηθούν από την πίσω πόρτα, του φασιστικού εθνικισμού (κοινοβουλευτικού ή μή).
Θα πρέπει, όμως, κάποτε, σαν άτομα αλλά και σαν κοινωνικό σώμα, να καταλάβουμε και να επιβάλλουμε τη λογική άποψη πως, όπως δεν μπορούμε (με σκοπό την καλυτέρευση της ζωής του) να επιβάλλουμε στον άνθρωπο το “καλό του” διά λοβοτομής , αλλά με την κατάλληλη παιδεία και εκπαίδευση, το ίδιο ακριβώς δεν μπορούμε να κάνουμε (ή να επιτρέψουμε να γίνει) και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Την Αλληλεγγύη και τη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων εθνοτήτων, δεν μπορεί να την επιβάλλει η (μέ νόμους και διατάξεις) κατάργηση των φυσικών και επίκτητων διαφορών τους, αλλά η κατανόηση της εθνικής διαφορετικότητας του καθ' ενός έθνους.
Επίσης και η κατανόηση, πως οι αντιπαλότητες μεταξύ εθνοτήτων, είναι έργο της κυβερνώσας Ολιγαρχίας τής κάθε μίας Χώρας, η οποία (Ολιγαρχία) υπερασπίζεται τα στενά συμφέροντα της, που (τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες) δεν είναι συμφέροντα τής Χώρας και τής κοινωνίας της. (Παράδειγμα τεκμηριωμένο από εκατομμύρια ανθρώπινες ψυχές, είναι η επί αιώνες φιλική και αρμονική συμβίωση των απλών πολιτών, Ελλήνων και Τούρκων, στη Μικρά Ασία, και όχι μόνο).
Κάποτε η κοινωνία μας θα πρέπει να αντιδράσει. Δεν μπορεί να πλέει ναρκωμένη στον τελικό εξανδραποδισμό της που έχει προγραμματιστεί να συμβεί, είτε μέσα από άψογες Δημοκρατικές διαδικασίες της κυβερνώσας Ολιγαρχίας, είτε με μία βάρβαρη επέλαση της φασιστικού Εθνικισμού.
Ίσως η κατάλληλη στιγμή για μία αποτελεσματική αντίδραση στην προετοιμασία της κοινωνίας μας για την πλήρη παράδοσή της στη Νέα Τάξη, είναι τώρα, που έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος τής κυβερνώσας Ολιγαρχίας, με Αριστερό ή Δεξιό πρόσημο, με Δημοκρατικό ή Φασιστικό προσωπείο,.
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου