"παραποτάμια" εγχειρήματα , με η χωρίς τους " κατασκευαστές" τους...

Του Χάρη Τσιόκα Μια πολιτική παρέμβαση μπορεί να χαρακτηρισθεί νέα και να έχει κοινωνικό , παραγωγικό και οικονομικό ενδιαφέρον , όταν επιχειρεί η να στηρίξει ,συμπληρώσει η να αλλάξει το περιεχόμενο των ασκούμενων πολιτικών! Όταν δηλαδή δεν δημιουργεί συνθήκες κοινωνικής σύγχυσης στα διλλήματα πολιτικής και αναπτυξιακής διεξόδου! Αλλιώς ..δεν την σώζουν οι 58 "μάστορες- κατασκευαστές" με τελική κατάληξη να την παίρνει το...."ποτάμι" των πραματευτάδων του εντυπωσιασμού! Πολιτική παρέμβαση με … «ολίγον απ όλα» δεν λέγεται "καινούργια" και αν δεν είναι υποκριτική ,είναι τουλάχιστον αδιάφορη γιατί: —αν δημιουργείται για να στηρίξει την σημερινή «πολιτική σταθερότητα» μέσα από την διαιώνιση μιας πολυκερματισμενης κοινωνικής ρευστότητας ώστε να μην εξελιχθεί σε εναλλακτικό πολιτικό ριζοσπαστισμό , τότε αυτό παράγει κοινωνική και παραγωγική αστάθεια! Αλλά πως μπορεί να υπάρξει πολιτική σταθερότητα με κοινωνική αστάθεια; Όμως σ αυτη τη περιπτωση ,όταν δηλαδή διαχωρίζεται η κοινωνία από την πολιτική, μπορεί αυτή η "παρέμβαση" να ονομαζεται νέα , κεντρώα , η αριστερή; Και στο τέλος , γιατί χρειάζεται μια «δοτή» κεντροαριστερά αν το ζητούμενο είναι ένας ανταγωνισμός που στοχευει σε μια καλλίτερη η χειρότερη διαχείριση της νεοφιλελεύθερης επέλασης !στο ονομα ενος "μονόδρομου" εξόδου από την κρίση. Αλλά και σ αυτη την εκδοχη , γιατί να μην ερμηνευθεί ότι τα «νέα πρόσωπα και σχήματα» , δεν είναι τίποτα άλλο παρά πίστωση πολιτικού χρόνου για την συνέχιση των ιδίων πολιτικών? —αν γίνεται πάλι, προκειμένου να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας άλλης προοδευτικής κυβερνητικής πλειοψηφείας, προκειμένου το σχέδιο εξόδου από την κρίση να συγκλίνει με το ευρωπαϊκό κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο, με δικαιοσύνη και αλληλεγγύη , τότε οι εμπνευστες οφείλουν καθαρά να διατυπώσουν οτι βούληση τους ειναι να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού γιατι ειναι αδιέξοδος! Επειδή λοιπόν οι πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες κορυφώνονται, με συσσώρευση της κοινωνικής αμφισβήτησης ,και επειδή το πολιτικό-οικονομικό αδιέξοδο καταγράφεται και εσωτερικά και διεθνώς, παρεμβάσεις περί κέντρου η αριστεράς , για να γίνουν πιστευτές πρέπει να ταυτιστούν όχι με την «κορυφή» αλλά την κοινωνική διεργασία! Να εξηγήσουν δηλαδή πως συμβάλλουν και με ποιους στην ενδυνάμωση μιας νέας εναλλακτικής κοινωνικής και πολίτικης πλειοψηφείας! Να πείσουν ότι ο ανταγωνιστικός πολιτικός λόγος και δράση , έχει ένα μέτωπο , τον επιζήμιο παραγωγικά και κοινωνικά νεοφιλελευθερισμό ! Και ότι το εναλλακτικό εγχείρημα έχει σαφή στρατηγική συνεργασιών, χωρίς αποκλεισμούς και προοδευτικό πρόσημο! Αλλιώς εύλογα, θα περισσέψουν οι ερμηνείες που θα καταλογίζουν στα "παραποτάμια" εγχειρήματα , με η χωρίς τους " κατασκευαστές" τους , την πρόθεση μιας ύστατης προσπάθειας διατήρησης του πολιτικού status με το συμπληρωματικό εφεύρημα… «ολίγον ..κέντρον και ολίγον ..αριστεραν»! Αλλά τότε τι χρειάζονται οι πατημασιές… της αρκούδας…και όχι η ιδία που έχει και ονοματεπώνυμο και διεύθυνση .? *Ο Χ Τσιοκας είναι μέλος της Κ,Ε και πρώτος σε ψήφους υπ βουλευτής Θεσσαλονίκης στις τελευταίες εκλογές