Του Γιώργου Νικολαϊδη (gnborn2shoot)
«Την πατρίδα μ’
έχασα, έκλαψα και πόνεσα. Λύουμαι κι
αροθυμώ, ν’ ανασπάλω κι επορώ»…
(Την πατρίδα μου
έχασα, έκλαψα και πόνεσα. Κλαίω και νοσταλγώ, να ξεχάσω δεν μπορώ).
19η Μαΐου 1919.
Η πλέον σημαδιακή ημέρα για τον Ελληνισμό του Πόντου.
Αλησμόνητη και καταραμένη συνάμα μέρα,
απαρχή των άγριων επιχειρήσεων των τουρκικών στρατιωτικών και παραστρατιωτικών δυνάμεων, με απώτερο σκοπό την εκδίωξη και τον
αφανισμό του ποντιακού στοιχείου στη Μικρά Ασία.
Στις 19 Μαΐου 1919, με την αποβίβαση του Κεμάλ Ατατούρκ στη Σαμψούντα, περίπου
355.000 Έλληνες από τον μικρασιατικό Πόντο εξοντώθηκαν την περίοδο 1916-1923.
Απαγχονισμοί, βιασμοί,
λεηλασίες, πυρπολήσεις χωριών,
εξορίες και άλλα ακραία εγκλήματα είναι στα καθημερινά «κατορθώματα» των τούρκων που κατάφεραν να αλλοιώσουν εθνολογικά
τους εκεί Έλληνες. Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων δεν ξέρουμε ποιος είναι
στον Πόντο, στη Θράκη, στη Σμύρνη ή στην Ιωνία.
Αναφέρουν σχετικά οι
ιστορικοί : «Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων της γενοκτονίας κατά του
συνολικού ελληνικού πληθυσμού της Ανατολής είναι περίπου 700.000 - 800.000 άτομα".
"Η γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής
(Πόντος, Ιωνία, Αν. Θράκη) έχει θεωρηθεί σαν μία από τις μεγάλες γενοκτονίες
του 20ού αιώνα, από τον καθ' ύλην αρμόδιο οργανισμό, το «Ινστιτούτο Μελέτης των Γενοκτονίων» (IAGS).
Οι διάφοροι φορείς, οργανώσεις, σωματεία, πολιτιστικοί και αθλητικοί Σύλλογοι κ.α. του Δ.
Θερμαϊκού, σε μια απλή τελετή, θυμήθηκαν τους προγόνους ποντίους, καταθέτοντας
στεφάνια στην Αιωνία Μνήμη τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου