O δήμαρχος και τα γλυκόπικρα sites.

Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2shoot)

Φιλοξενούμενος  από τον «Ακτιβιστή»  Χρ. Ιβάνοβιτς (15.1.13) στην εκπομπή  του «Σίτυ Ιντερνάσιοναλ» ο δήμαρχος Θερμαϊκού κ. Γιάννης Αλεξανδρής (ιατρός).  Είναι μέσα στους 105 για έλεγχο δημάρχους, αντιδημάρχους και λοιπούς από το ΣΔΟΕ, για (πιθανό) παράνομο πλουτισμό.

Απάντησε στις ερωτήσεις του μπλόγκερ υπό το κράτος του εκνευρισμού του κι ήταν φυσικό. Το θέμα είναι σοβαρό και άπτεται της δημαρχίας και της προσωπικής του υπόληψης. Αφύσικο όμως είναι το πάθος του για τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Και η σπουδή του να καταδικάσει μπλογκς, και sites κι ας του’ δωσαν βήμα και μικρόφωνο, στο παρελθόν, όσο κανέναν άλλο.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι δικαιολογούμε τον εκνευρισμό για το θέμα που (τον) «καίει», αλλά στεκόμαστε στα λεγόμενά του, με το τεκμήριο της αθωότητας, πριν η Δικαιοσύνη (ΣΔΟΕ) αποφανθεί.

Αν ερχόταν στο ιατρείο σας, Δήμαρχε, ένας ασθενής με ενδείξεις π.χ. για ΕΙΤΖ, τι θα κάνατε; Προφανώς, θα τον παραπέμπατε για περαιτέρω εξετάσεις. Όσο κι αν…έσκουζε αμφισβητώντας, μιας και ποτέ του δεν «ξενοκοιμήθηκε». Και, βέβαια, πως συκοφάντης και αίτιος για την ταλαιπωρία του είναι  π.χ. ο…κακός γείτονας. Εσείς, βέβαια, ως γιατρός, θα επιμείνετε στην επιστημονική σας άποψη, αψηφώντας τα λόγια του. Για το «δέον γενέσθαι» και για το καλό του. Για την αλήθεια, που μακάρι να είναι συμφέρουσα στον ασθενή που θα απαλλαγεί απ’ την βασανιστική του έγνοια.

Πάμε λοιπόν στον επικείμενο(;) έλεγχο του ΣΔΟΕ. Επιμένετε πως δεν σας αφορά, ως εκ προοιμίου αθώο κι ίσως φταίνε συκοφάντες που  τους κατονομάζετε. Δυστυχώς, όσο και να ισχυρίζεστε πως δεν σας αφορά ο έλεγχος και πως για όλα φταίνε κάποιοι συκοφάντες με καταχθόνια σχέδια, ωστόσο, θα παραμείνετε στα λόγια και στις εντυπώσεις των ακροατών και δημοτών σας.

Αν σπεύσουμε να σας πιστέψουμε υιοθετώντας τις απόψεις σας, αυτόματα απορρίπτουμε το όποιο πόρισμα τους ΣΔΟΕ, «αχρηστεύοντας» μιαν επίσημη κρατική υπηρεσία, που δεν μας έχει δώσει δείγματα πως «κινείται» τυχαία και χωρίς πληροφόρησή της. Κάτι θα ξέρει και μακάρι να’ ναι ψευδή. Κάτι θα…άκουσε κι ευχόμαστε να’ ναι συκοφαντίες.

Αναμονή, λοιπόν. Εμείς για την αλήθεια των πεπραγμένων και την καθαρότητα του Δημάρχου μας, κι εσείς στην περίπτωση απευκταίας οριστικής καταδίκης ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΕΝΟΣ ΑΜΕΣΩΣ  φυσικά.

Και κάτι άλλο, κύριε Δήμαρχε.

Σε κάθε «ευκαιρία» (σας), κατηγορείτε τα sites, τα Bloggs, τον ηλεκτρονικό Τύπο, γενικά. Για κιτρινισμό(!!!) κ.ά. Πως δεν  τα διαβάζετε και δεν ασχολείσθε, γιατί δεν τα…υπολήπτεστε. Μάλλον, ούτε και ενημερώνεσθε απ’ το Διαδύκτιο, όπως φαίνεται, κ. Αλεξανδρή. Ειδάλλως, δεν θα απαξιώνατε τα παραπάνω μέσα σε τέτοιο πρωτοφανή βαθμό.

Και, βέβαια, αυτό συνιστά, εκ μέρους σας, μια φοβερή αντίφαση. Γιατί; Γιατί σπεύδετε να αρπάξετε το μικρόφωνο, όταν σας το προσφέρουν και να καταλάβετε το «βήμα». Τότε, λοιπόν, τα ΜΜΕ είναι καλά και συμφέροντα.

Πέρασε, άραγε, απ’ το μυαλό σας, Δήμαρχε, ότι την γρήγορη και πλήρη ενημέρωση την βρίσκει κανείς πια μόνον στο διαδίκτυο και όχι «παντοφλάτος» στην τηλεόραση μπροστά; Πως η επικοινωνία είναι άμεση, αποτελεσματική και συμφέρουσα για τον ομιλούντα και συνεντευξιαζόμενο;

Κάνετε τον απολογισμό σας και πείτε μας πόσες φορές σας «φιλοξένησε» αυτό το… αναθεματισμένο διαδίκτυο.

Πόσες φορές σας ΕΔΩΣΑ μικρόφωνο με στημένη την κάμερά μου, για να δημοσιοποιήσετε την γνώμη σας επί παντός του «δημοτικού» (και…επιστητού) χωρίς παρεμβάσεις μου και επηρεασμούς, δημοκρατικά και ελεύθερα; Μήπως θυμάστε τις συνεντεύξεις, τις εντυπώσεις και τις ευχαριστίες σας;

Θυμηθείτε την προσωπική σας συνέντευξη, στις «ζόρικες» προεκλογικές μέρες. Το ειδικά για εσάς  τρέϊλερ που σας αφιέρωσα (αφιλοκερδώς, με χαρά μου) για την προεκλογική σας καμπάνια, που κρατάει ακόμα και σήμερα, στο blog του «ακτιβιστή»; Δεν είναι…κίτρινα τα παραπάνω, Δήμαρχε, δεν είναι από αδιαφορία και αφιλία προς το πρόσωπό σας.

Σεβόμενοι την αγωνία σας, δεν σας «χτυπάμε» και περιμένουμε περισσότερη σύνεση και περισυλλογή εκ μέρους σας. Με χρήση του Διαδικτύου όχι «κατά το δοκούν» και περίπτωση (για να’ μαστε αρεστοί στον κόσμο), αλλά το ίδιο για τα ευχάριστα και δυσάρεστα της ζωής. Και, βέβαια, ο κόσμος θα’ ναι ο τελικός κριτής. Για όλους.