Ανταπάντηση του Δ.Παπανικολάου στον Ακτιβιστή.

Αξιότιμε κύριε Ιβάνοβιτς,
διαβάζοντας με ιδιαίτερη προσοχή το άρθρο-απάντηση σας προς το πρόσωπο μου, βλέπω δυστυχώς με μεγάλη μου θλίψη πως, ουδόλως αντιληφθήκατε το πνεύμα, αλλά πολύ περισσότερο δε την βασική ιδέα των λεγόμενων μου. Κανένας αγαπητέ κύριε Ιβάνοβιτς δεν είχε σκοπό ούτε στον ακτιβιστή να επιτεθεί, ούτε σε σας προσωπικά.
 Ασχέτως αν σας βόλεψε έτσι να το παρουσιάσετε, ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα.
 Η έμμεση δε κατηγορία για προσπάθεια φίμωσης και περιορισμού της ελεύθερης έκφρασης σας, επιτρέψτε μου να πω πως είναι ανάξια σχολιασμού. Ούτε βέβαια κανείς επιδιώκει να σας νουθετήσει.
 Για ποιον λόγο άλλωστε; 
Η κρίση σας και η αντίληψη σας είναι απολύτως σεβαστή.
 Όπως άλλωστε και η άποψη σας.
 Όταν όμως όλα αυτά που είπατε στο προηγούμενο άρθρο σας εκφράζονται ως βεβαιότητα και όχι ως προσωπική θέση και αντίληψη, δίχως μάλιστα αυτό να προκύπτει από κάπου, τότε είναι απολύτως λογικό πως θα προκληθούν αντιδράσεις. Επιπλέον επειδή αστόχως υπονοήσατε πως οι απόψεις μου είναι προϊόν υποταγής, σας διαβεβαιώνω πως ουδέποτε ως τώρα στη ζωή μου δέχθηκα αφεντικά πάνω από το κεφάλι μου. Αυτό θα έπρεπε εξάλλου εσείς να το γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα.
 Αναλογιστείτε απλά την κάποτε κοινή μας ιδεολογική και πολιτική πορεία. Όσο για το αν έχω πρόβλημα να σας απαντήσω πολιτικά σε κάθε ένα από τα επιχειρήματα σας, φαντάζομαι θα αστειεύεστε. 
Ο μόνος λόγος που δεν το κάνω είναι για οικονομία χρόνου καθώς δεν έχω και κανένα σκοπό να σας πείσω. 
"Εχθρός" μου άλλωστε είναι τα προβλήματα του τόπου και όχι εσείς. 
Θεωρώ όμως πως από τη στιγμή που αναφέρεστε σε "πάρε-δώσε" σε "τάξιμο" σε "θέσεις", θα έπρεπε να μας διαφωτίσετε, παραθέτοντας μας τα στοιχεία σας. Γιατί το να φύγει κάποιος από τη μία παράταξη και να πάει στην άλλη, δεν αποτελεί με το ζόρι προϊόν συναλλαγής.
 Θεωρώ λοιπόν το άρθρο σας άστοχο καθώς η εκτίμηση μου προς το πρόσωπο σας δεν μου επιτρέπει να το θεωρήσω συκοφαντικό ή σκόπιμο.
Τέλος θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις συμβουλές σας και να σας διαβεβαιώσω πως θα τις λάβω σοβαρά υπόψη μου. Πράγματι η δική μου γενιά θα εκφράσει τα όνειρα και τις ελπίδες των ανθρώπων για ένα καλύτερο αύριο. Θα το κάνει όμως βασισμένη όχι σε εκτιμήσεις και κρίσεις, αλλά στη διάθεση για πραγματική, σκληρή και καθημερινή δουλειά.