ΠΟΙΗΜΑ:ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

Της Αγαθής Παπαδοπούλου 

Χωριό ωραίο η Δήμητρα,βάφτισε το όνομά της,

απ' την αρχαία τη Θεά, Θεά της Γεωργίας!

Στα νότια των Γρεβενών,φοράει τα καλά της,

και ο ρους του Αλιάκμονα,ποτίζει τη σοδειά της!!

Τον ήλιο έχει πρόσωπο,στεφάνι το φεγγάρι,

πάντα όμορφη και λυγερή και με περίσσια χάρη,

προβάλει σαν τη χαραυγή γλυκιά και προσεγμένη

σε κήπο με αγριολούλουδα ,πάντοτε μυρωμένη!

¨Εχει τα αστέρια για κολιέ,λουλούδια για στολίδια

και στα σαλόνια της κρατά,πάντα όμορφα στολίδια!

Καρφίτσα έχει στο πέτο της κίτρινη μαργαρίτα,

και ζώνη από τριαντάφυλλα ,με μυρωμένα κρίνα!!

Ο δρόμος της ο κεντρικός,που πάει για την Δεσκάτη

χωρίζει το χωριό στα δυο με ωραίους μαχαλάδες!!!!!

Μα οι άνθρωποι όλοι μαζί,με αγάπη και μεράκι

ντόπιοι και πόντιοι, πάντοτε,δεν ξεχωρίζουν κάτι!

Και όλοι μέσα στο χωριό,κρατούν τις παραδόσεις,

κι' οι πόντιοι που έφτασαν με την ανταλλαγή,

Στον κάμπο αυτόν της Δήμητρας,με αναμνήσεις τόσες,

τους ντόπιους κάνανε αδελφούς,μαζί σ' αυτήν τη γη!

Οι ανασκαφές που έγιναν έδειξαν πολλά αρχαία

αγγεία προϊστορικά,με ανθρώπινη αγάπη,

κτήματα άλλης εποχής,και λίθινα εργαλεία

που δείχνουν,ότι έμειναν εκεί, άνθρωποι με μεράκι!

Δείχνουν ανθρώπους με παλμό,ξεχωριστή κουλτούρα

που εκμεταλλεύονταν τη γη και από τον ποταμό,

ποτίζανε με τα νερά τον κάμπο την σοδειά τους,

απλόχερα ο Αλιάκμονας τους έδινε νερό!!!

¨Ενας σπουδαίος σύλλογος,κρατά τις παραδόσεις

και αναβιώνει στο χωριό, έθιμα παλιακά!

Τραγουδιστάδες προσκαλεί,από μεγάλες πόλεις

και ζωντανεύει το χωριό και έχουν όλοι χαρά!

Στον Άι Θανάση στήσανε, ένα ωραίο πάρκο,

που πάντα είναι σκιερό, με δροσερά νερά!

Εκεί πηγαίνουν όλοι τους,χαρά για όλο τον κόσμο,

και βρίσκει πάντοτε δροσιά ,ο διαβάτης που περνά!

Τα στενά  του  μονοπάτια,τα χλωρά ισιώματα

το ψηλό καμπαναριό!

οι καταπράσινες ραχούλες και τα ξημερώματα

σ'ομορφαίνουνε χωριό!!!!!