Ποίηση:MΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ

της Αγαθής Παπαδοπούλου

Τη μέρα που γεννήθηκα,

ήρθαν κοντάμου οι μοίρες,

και μούπανε ψιθυριστά,

πως πρέπει νάχω ελπίδες,

έστω κι'αν βρώ μεσ'τη ζωή,

μπόρες και καταιγίδες!!!!

 

Στο δρόμο κομματιάστηκα,

αλλά όμως προχωρούσα,

πολλές φορές φαντάστηκα,

ότι δεν θα μπορούσα,

να προχωρήσω στη ζωή,

δύσκολα μονοπάτια,

πούτανε όλα αγκαθωτά,

και η καρδιά μου άδεια!

 

Γονάτισα πολλές φορές,

και εκείνες μου μιλούσαν,

μου λέγανε να προχωρώ,

και μου κρυφογελούσαν!

Ψεύτικα λόγια μούπανε,

η ζωή ,μόνο κακία,

εγώ συνάντησα γκρεμούς

και  ψεύτρα κοινωνία!

 

Με πείσμα τα κατάφερα,

να προχωρήσω μόνη,

μέσα μου πόνεσα πολύ,

μα πήρα το τιμόνι!!

Γιατί είχα όνειρα πολλά,

αλλά και μια ελπίδα,

ότι θα αλλάξει η ζωή,

και η παλιοκοινωνία!!!!!!