"Όταν οι ψυχές των εθελοντών συναντιούνται , δυναμώνουν".

της Κατερίνας Δανδόλου*

Λένε ότι ο εθελοντισμός δεν έχει υλικά ανταλλάγματα, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο.
Αρκετοί πιστεύουν πως, για λόγους βιωσιμότητάς , η εθελοντική εργασία θα πρέπει να αμείβεται. Εδώ στην Ελλάδα η « αμοιβή» είναι έμμεση. Για παράδειγμα στον εθελοντή παρέχεται δωρεάν διαμονή, διατροφή ή άλλες διευκολύνσεις.
Η έννοια 'εθελοντισμός' είναι αρκετά ευρεία, καθώς συμπεριλαμβάνει μέχρι και την εθελοντική αιμοδοσία ή τη μετά θάνατο προσφορά μελών του ανθρώπινου σώματος για επιστημονικούς και ιατρικούς λόγους. Αρκετοί διαχωρίζουν τον εθελοντισμό σε επίσημο και ανεπίσημο. Ο επίσημος εθελοντισμός αφορά την προσφορά, προς μία μη κυβερνητική οργάνωση ή ένα ίδρυμα.
Ο ανεπίσημος εθελοντισμός αφορά την προσφορά σε πιο προσωπικό επίπεδο. Βοήθεια για παράδειγμα σε κάποιον ηλικιωμένο στο δρόμο, ατόμων με ειδικές ανάγκες κλπ.

Ιδιαίτερη απήχηση στις μέρες μας έχει μία συγκεκριμένη μορφή εθελοντισμού που απευθύνεται σε νέους και συσχετίζεται με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, για θέματα οικολογικά, βοήθειας σε κοινωνικά αναξιοπαθούσες ομάδες, αθλητικών δρώμενων ή βοήθεια κοινωνικών ομάδων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες . 
Αυτή η μορφή οργανωμένου εθελοντισμού πραγματοποιείται μακροπρόθεσμα και έχει ως στόχο την ομαλή ένταξη των νέων στο κοινωνικό σύστημα, και όχι τόσο την ανάπτυξη αισθήματος αλληλεγγύης και φιλίας. 

Και για μερικούς που αναρωτιούνται γιατί ναι στον οργανωμένο εθελοντισμό η απάντηση είναι μία και μοναδική : Ο εθελοντής δεν προβάλει μέσα απο την προσφορά του την προσωπικότητα του και τα χαρακτηριστικά του. Προβάλει την ψυχική του δύναμη. Ως εκ τούτου η ψυχή που δίνει , αδειάζει εντελώς. Μέσα από την «ομάδα» ανατροφοδοτείται με πραγματική αλληλεγγύη , θαλπωρή και ζεστασιά.

Όταν οι ψυχές των εθελοντών συναντιούνται , δυναμώνουν.

*η Κατερίνα Δανδόλου είναι Γενική Γραμματέας της ΕΘΟΠΑΚ.