Ξεχωριστή στιγμή και ημέρα-ορόσημο για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας ήταν η περασμένη Παρασκευή, όταν και πραγματοποιήθηκε στα Χανιά με απόλυτη επιτυχία η δοκιμαστική βολή των S-300. Ήταν όμως ακόμα πιο ξεχωριστή για κάποιους συνανθρώπους μας, που δε θα τους δούμε σε πρώτο πλάνο στις αναμνηστικές φωτογραφίες όπου σπεύδουν να ποζάρουν, ως είθισται, οι πολιτικοί... Που δεν ξέρουμε οι περισσότεροι τα ονόματά τους. Είναι όμως οι άνθρωποι εκείνοι, οι αφανής ήρωες, που έχουν ζήσει και έχουν βάλει από ένα μικρό λιθαράκι σε αυτήν την "περιπέτεια" των S-300 σε όλη της την εξέλιξη.
Από τη στιγμή της μυστηριακής άφιξής τους στο λιμάνι του Ηρακλείου το Μάρτιο του 1999, με το απόρρητο σχέδιο "ΔΙΑΣ", που είχε εκπονήσει προσωπικά ο Γιάννης Σμπώκος, και στη συνέχεια την εκπαίδευση και τη μύηση στα... μυστικά του πυραυλικού αντιαεροπορικού συστήματος από τους Ρώσους ειδικούς. Μέχρι και την προ ημερών δοκιμαστική βολή που έγραψε ιστορία, αφού σημειώθηκε εγχώριο ρεκόρ εναέριας κατάρριψης στόχου σε απόσταση 30 χλμ. και σε ύψος 2 χλμ.!
Ένας από τους ανθρώπους αυτούς, που έχουν ζήσει την υπόθεση των S-300 από την αρχή και από τόσο κοντά όσο λίγοι, είναι ο συμπολίτης μας, αντισμήναρχος εν αποστρατεία, Γιώργος Κωστάκης.
Ο ίδιος, συγκινημένος από τα όσα είδε και βίωσε πριν λίγες μέρες στο Πεδίο Βολής Κρήτης, στα Χανιά, άνοιξε την καρδιά του στη "Νέα Κρήτη". Περιέγραψε καρέ-καρέ το χρονικό, τις στιγμές και κάθε κρίσιμη καμπή πίσω από την, άγνωστη σε πολλά κομμάτια της, ιστορία του προηγμένου ρωσικού πυραυλικού συστήματος, που άναψε πολιτικές φωτιές σε ανατολική Μεσόγειο και ΝΑΤΟ. Ιστορία με πλούσια πλοκή σε μονοπάτια στρατιωτικά, πολιτικά, ακόμα και κατασκοπευτικά...
Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι των εξελίξεων, ξεκινώντας από την περιπετειώδη μεταφορά του αντιαεροπορικού συστήματος στο νησί το Μάρτιο του 1999.
«Με το που μπήκε ο Μάρτιος του 1999 έφτασαν εδώ 7 Ρώσοι τεχνικοί. Είχε προηγηθεί εκπαίδευση 105 Κυπρίων αξιωματικών και υπαξιωματικών στο σύστημα στην πόλη Catchina, κοντά στην Αγία Πετρούπολη.
Αντίθετα με το αρχικό σχέδιο, που ήθελε τη μεταφορά μέσω Δαρδανελίων, το τροποποιημένο σχέδιο έμπνευσης του τότε γ.γ. Εξοπλισμών Γιάννη Σμπώκου με το όνομα "ΔΙΑΣ", προέβλεπε μεταφορά με 3 πλοία από την Αγία Πετρούπολη μέσω Γιβραλτάρ και Μεσογείου. Το πρώτο καράβι έπεσε σε τρικυμία και υπέστη ζημιές σε αρκετές γεννήτριες. Τα άλλα δύο καράβια ακολούθησαν με μικρή χρονική διαφορά. Τελικά, ήταν ακριβώς μεσάνυχτα της 22ας Μαρτίου του 1999, όταν το πρώτο καράβι έδεσε στο λιμάνι του Ηρακλείου», περιγράφει ο κ. Κωστάκης και συνεχίζει: «Τόσο στην 126 Σμηναρχία Μάχης όσο και στο λιμάνι επικρατούσε συναγερμός. Επί δύο μερόνυχτα γινόταν η μεταφορά των τμημάτων του συστήματος από το λιμάνι στην 126 Σ.Μ. Κυρίως τη νύχτα, για λόγους ασφαλείας και διακριτικότητας. "Ψυχή" της μεταφοράς ήταν ο αείμνηστος διοικητής της 126 Στέλιος Δεμένεγας. Επικεφαλής υποδοχής και συντονισμού ήταν ο υποδιοικητής, σμήναρχος Ιωάννου, ενώ επικεφαλής των Κυπρίων αξιωματικών ο αντισμήναρχος Γαβριήλ Δημητρίου.
Εγώ ήμουν στο κομμάτι της καταγραφής και του ελέγχου της παραλαβής κομμάτι-κομμάτι των S-300 στο λιμάνι. Είχαμε όλοι αγωνία. Ήμασταν σε εγρήγορση για να πάει η διαδικασία ρολόι. Και ευτυχώς όλα πήγαν καλά».
Τα δάκρυα των Ρώσων
«Επικεφαλής του κλιμακίου των Ρώσων ήταν ο Βαλεντίν Τραπακόφ, με τον οποίο ανέπτυξα προσωπικά μια στενή φιλία. Γενικώς, οι Ρώσοι αξιωματικοί ήταν οι περισσότεροι ωραίοι τύποι. Σωστοί αξιωματικοί και άνθρωποι. Κάναμε καλές παρέες εκείνα τα χρόνια. Δε θα ξεχάσω τις βότκες που μας έφερναν όταν ξαναγύριζαν εδώ. Και τα κλάματα που ξέσπασαν όταν μας αποχαιρέτησαν για τελευταία φορά»...
Από το Τυμπάκι στην 126 Σ.Μ.
«Ένα χρόνο μετά την εγκατάστασή τους στην 126, και αφού βεβαίως είχαν έρθει στη Σμηναρχία μας αρκετοί επιφανείς Κύπριοι πολιτικοί, όπως ο τότε πρόεδρος της κυπριακής Βουλής ο κ. Κυπριανού, ο τότε υπουργός Άμυνας κ. Χρυσοστομής», περιγράφει ο κ. Κωστάκης, «64 συνολικά Έλληνες αξιωματικοί και υπαξιωματικοί μετέβησαν στη Ρωσία για εκπαίδευση.
Το 2001 οι S-300 μεταφέρθηκαν - ακατανόητο βεβαίως το γιατί για πολλούς - στην 138 Σμηναρχία στο Τυμπάκι. Παρέμειναν εκεί μέχρι το 2004, όταν και μεταφέρθηκαν στην 126 για τις ανάγκες τότε των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Τα χρόνια περνούσαν. Η δοκιμαστική βολή δε γινότανε. Και εδώ για μένα είναι ξεκάθαρο ότι ήταν θέμα πολιτικών αποφάσεων. Διότι, μπορεί να έχουν ακουστεί πολλά, αλλά το σύστημα ήταν κανονικά έτοιμο για βολή!»...
Δεν είναι απλή υπόθεση
Η δοκιμαστική βολή άργησε βεβαίως όχι λίγο, αλλά 14 ολόκληρα χρόνια. Ωστόσο έγινε. Στο μεγάλο γεγονός, την περασμένη Παρασκευή, εν αντιθέσει με πολλούς συναδέλφους του απόστρατους ή εν ενεργεία από την Ελλάδα και την Κύπρο, που θα έπρεπε να είχαν κληθεί αλλά κάποιοι τους ξέχασαν επιδεικτικά, ο κ. Κωστάκης ήταν παρών.
Και η ημέρα τού έμεινε δικαιολογημένα χαραγμένη για πάντα στο μυαλό. «Ο πολύς κόσμος βεβαίως δεν το γνωρίζει, αλλά να ξέρετε ότι δεν είναι απλή υπόθεση το να γίνει βολή σε βλήματα που δεν έχουν ανοιχθεί ποτέ εδώ και 14 χρόνια! Γι' αυτό εξάλλου, για λόγους ασφαλείας, υπήρχε και δεύτερος αυτοκινούμενος εκτοξευτής με άλλα 2 βλήματα. Ευτυχώς τα πάντα πήγαν άψογα με την πρώτη. Και εδώ θέλω να το πω αυτό. Η βολή ήταν απόλυτα πετυχημένη χάρη στις προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια του προσωπικού της 126. Και να ξέρετε, εντυπωσιάστηκαν όλοι οι ξένοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι.
Υπήρχαν 20 ακόλουθοι Άμυνας από διάφορες χώρες. Υπήρχαν μάλιστα Κινέζοι, Ιρανοί και Τούρκοι. Το μεγαλύτερο άγχος πάντως, πέρα από τους δικούς μας, το είχαν οι Ρώσοι απεσταλμένοι. Διότι ήταν μια μεγάλη υπόθεση γι' αυτούς»...
Του Μπάμπη Σαββίδη εφημερίδα Νέα Κρήτη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου