Η ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ
Τίποτα δεν μπορεί να συμβεί σε μια κοινωνία χωρίς την ανοχή της κοινωνίας.
Τίποτα δεν μπορεί να συμβεί σε ένα σύλλογο, μια οργάνωση, ένα κόμμα χωρίς την ανοχή των μελών του.
Τέτοιος λαός, τέτοιο κόμμα, τέτοιο κόμμα τέτοια κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις είναι ο καθρέπτης του λαού και ο λαός αξίζει τις κυβερνήσεις που επιλέγει.
Προεκλογικά πάντοτε στην προτροπή μου, μην ψηφίζεται κλέφτες, η απάντηση ήταν “μα όποιος και νάρθει θα κλέψει”. Αυτό σημαίνει πως ο λαός από την ανοχή της διαφθοράς, προχώρησε στην αποδοχή και όταν ένας λαός περάσει από την ΑΝΟΧΗ στην ΑΠΟΔΟΧΗ, τότε αυτός και το έθνος του είναι καταδικασμένα.
Ο λαός δεν ψηφίζει ιδεολογικά, αδιαφορεί για το καλύτερο πρόγραμμα, διότι ξέρει ότι αυτά είναι μόνο για άγρα ψήφων και ποτέ δεν εφαρμόζονται. Ψηφίζει ρουσφετολογικά το κόμμα εξουσίας για έναν διορισμό στο δημόσιο του ιδίου ή του παιδιού του, για να του σβήσουν μια κλήση της τροχαίας, να προστατεύσει τις αυθαιρεσίες του, αλλά και να προστατευθεί ο ίδιος από τις αυθαιρεσίες του κρατικού μηχανισμού υπονομεύοντας έτσι το μέλλον του τόπου.
Τα τρία βάθρα της δημοκρατίας είναι ο συνδικαλισμός, τοπική αυτοδιοίκηση και το κοινοβούλιο. Το έδαφος όμως πάνω στο οποίο στηρίζονται είναι η δικαιοσύνη, η οποία όταν χωλαίνει τα βάθρα αυτά αποδεικνύονται σαθρά οικοδομήματα.
Και είναι σαθρή η δικαστική εξουσία, σαθρή η συνδικαλιστική ηγεσία, η πολιτική, η θρησκευτική, η πνευματική ηγεσία. Μπαίνει το ερώτημα ποιος φταίει ο λαός ή οι ηγέτες; Είναι σαν να λέμε, η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Στην Τροία, στην διαμάχη Αγαμέμνονα με τον Αχιλλέα, μπροστά σε όλο το στράτευμα είπε ο Αχιλλέας στον Αγαμέμνονα "εσύ σαν βασιλιάς και αρχιστράτηγος πρέπει να είσαι και να φαίνεσαι πιο τίμιος από όλους τους Έλληνες, γιατί εσένα βλέπουν όλοι σαν παράδειγμα"
Τι παράδειγμα όμως δείχνουν προς το λαό οι προαναφερόμενες ηγεσίες; Κατά τον Πλάτωνα, ψυχή πολιτείας νόμος εστί. Κατά τον Ηράκλειτο, οι πολίτες πρέπει να υπερασπίζονται τους νόμους όπως τα τείχη της πολιτείας. Ο δε νομοθέτης Χαρώνδας, το 610 π.χ. έλεγε πως πρέπει να καταγγέλλουμε όσους παρανομούν ακόμη και τα πιο συγγενικά μας πρόσωπα διότι "σώζηται η πολιτεία η πολλούς έχουσα της ευκοσμίας φύλακες".
Και οι πρώτοι παρανομούντες είναι οι ηγεσίες επαληθεύοντας τη λαϊκή ρήση πως "το ψάρι βρωμάει απο το κεφάλι", οι ηγεσίες που καταστρατήγησαν νόμους και συντάγματα, έκλεψαν, ρήμαξαν, έφαγαν και τώρα στέλνουν σε εμάς να πληρώσουμε το λογαριασμό.πηγή
Τέτοιος λαός, τέτοιο κόμμα, τέτοιο κόμμα τέτοια κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις είναι ο καθρέπτης του λαού και ο λαός αξίζει τις κυβερνήσεις που επιλέγει.
Προεκλογικά πάντοτε στην προτροπή μου, μην ψηφίζεται κλέφτες, η απάντηση ήταν “μα όποιος και νάρθει θα κλέψει”. Αυτό σημαίνει πως ο λαός από την ανοχή της διαφθοράς, προχώρησε στην αποδοχή και όταν ένας λαός περάσει από την ΑΝΟΧΗ στην ΑΠΟΔΟΧΗ, τότε αυτός και το έθνος του είναι καταδικασμένα.
Ο λαός δεν ψηφίζει ιδεολογικά, αδιαφορεί για το καλύτερο πρόγραμμα, διότι ξέρει ότι αυτά είναι μόνο για άγρα ψήφων και ποτέ δεν εφαρμόζονται. Ψηφίζει ρουσφετολογικά το κόμμα εξουσίας για έναν διορισμό στο δημόσιο του ιδίου ή του παιδιού του, για να του σβήσουν μια κλήση της τροχαίας, να προστατεύσει τις αυθαιρεσίες του, αλλά και να προστατευθεί ο ίδιος από τις αυθαιρεσίες του κρατικού μηχανισμού υπονομεύοντας έτσι το μέλλον του τόπου.
Τα τρία βάθρα της δημοκρατίας είναι ο συνδικαλισμός, τοπική αυτοδιοίκηση και το κοινοβούλιο. Το έδαφος όμως πάνω στο οποίο στηρίζονται είναι η δικαιοσύνη, η οποία όταν χωλαίνει τα βάθρα αυτά αποδεικνύονται σαθρά οικοδομήματα.
Και είναι σαθρή η δικαστική εξουσία, σαθρή η συνδικαλιστική ηγεσία, η πολιτική, η θρησκευτική, η πνευματική ηγεσία. Μπαίνει το ερώτημα ποιος φταίει ο λαός ή οι ηγέτες; Είναι σαν να λέμε, η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Στην Τροία, στην διαμάχη Αγαμέμνονα με τον Αχιλλέα, μπροστά σε όλο το στράτευμα είπε ο Αχιλλέας στον Αγαμέμνονα "εσύ σαν βασιλιάς και αρχιστράτηγος πρέπει να είσαι και να φαίνεσαι πιο τίμιος από όλους τους Έλληνες, γιατί εσένα βλέπουν όλοι σαν παράδειγμα"
Τι παράδειγμα όμως δείχνουν προς το λαό οι προαναφερόμενες ηγεσίες; Κατά τον Πλάτωνα, ψυχή πολιτείας νόμος εστί. Κατά τον Ηράκλειτο, οι πολίτες πρέπει να υπερασπίζονται τους νόμους όπως τα τείχη της πολιτείας. Ο δε νομοθέτης Χαρώνδας, το 610 π.χ. έλεγε πως πρέπει να καταγγέλλουμε όσους παρανομούν ακόμη και τα πιο συγγενικά μας πρόσωπα διότι "σώζηται η πολιτεία η πολλούς έχουσα της ευκοσμίας φύλακες".
Και οι πρώτοι παρανομούντες είναι οι ηγεσίες επαληθεύοντας τη λαϊκή ρήση πως "το ψάρι βρωμάει απο το κεφάλι", οι ηγεσίες που καταστρατήγησαν νόμους και συντάγματα, έκλεψαν, ρήμαξαν, έφαγαν και τώρα στέλνουν σε εμάς να πληρώσουμε το λογαριασμό.πηγή
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου