Μπορεί να αλλάξει ο χάρτης των εμπορευματικών μεταϕορών στην Ελλάδα.

Του Χάρη Τσιόκα

Στις 28 Ιουλίου του `11 τόνιζα ότι:

Μπορεί να αλλάξει ο χάρτης των εμπορευματικών μεταϕορών στην Ελλάδα με δυναμική είσοδο του τρένου στο Θριάσιο γιατί διαμορϕώνει:

- Νέο περιβάλλον για τις εμπορευματικές μεταϕορές της χώρας

- Αναπτυξιακό δίπολο Αθήνας (Θριάσιο) - Θεσσαλονίκης (Εμπορευματικός σταθμός), με προοπτική ενίσχυσης των εμπορευματικών μεταϕορών για την Βόρεια Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.

Και ότι:

- Με τη σιδηροδρομική εμπορευματική δραστηριότητα στο Θριάσιο, απελευθερώνονται χώροι σε επιβαρυμένες αστικές περιοχές (Μενίδι, Ρούϕ, ¶γιο Ιωάννη, Ρέντη).

- Ενισχύεται η οικονομική βιωσιμότητα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με επιπλέον έσοδα 30 εκ ¤ το χρόνο

- Μειώνεται το κόστος μεταϕοράς προϊόντων κατά 20% στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη

Δηλαδή επιτυγχάνεται:

- Σημαντική μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τον περιορισμό της κυκλοϕορίας μεγάλων οχημάτων (της τάξης του 40%)

- Νέα ώθηση στις συνδυασμένες μεταϕορές και προοπτική για πολυτροπικές μεταϕορές

Οι μελέτες δείχνουν ότι ο σιδηρόδρομος υπό την προϋπόθεση της εξυγίανσης και της ανάπτυξης έχει μέλλον για τους εξής λόγους:

1ον. Έχει στρατηγικό ενδιαϕέρον για την Ν.Α Ευρώπη και την Ρωσία αϕού προσϕέρει εναλλακτική λύση διέλευσης χωρίς την εμπλοκή του «μονόδρομου» των Δαρδανελίων με ότι αυτό συνεπάγεται στο κόστος και το χρόνο, στις γεωπολιτικές διακρατικές σχέσεις και στον ανταγωνισμό.

2ον. Έχει επιχειρηματικό ενδιαϕέρον ή εμπορευματική σύνδεση σιδηροδρομικά με την Κεντρική Ευρώπη αϕού η σύνδεση του με τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης μειώνει τα κόστη και του χρόνους της θαλάσσιας μεταϕοράς μέσω Γιβραλτάρ.

Η ανακοίνωση για μεγάλο deal συνεργασίας μεταξύ ΤΡΑΙΝΟΣΕ-COSCO και HP για μεταϕορά μέσω σιδηροδρόμου εμπορευμάτων στη Κ. Ευρώπη παρακάμπτοντας το Γιβραλτάρ, είναι αποτέλεσμα και καρπός μιας συνειδητής στρατηγικής που εξελίχθηκε από το 2010.

Προϋπέθετε την αξιοποίηση του Θριασίου από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Επρόκειτο για επιλογή που δεν ήταν ευχάριστη σε «ανταγωνιστικά» κέντρα που έβλεπαν την ''παραχώρηση'' του Θριασίου χωρίς την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ως δήθεν αυτοτελές εμπορικό ή εμπορευματικό κέντρο.

Καταλύτης στην σημερινή εξέλιξη υπήρξε το γεγονός της αποϕασιστικής πολιτικής επιλογής τότε όταν ο Διευθύνον Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η Γενική Γραμματεια του Υπουργείου Μεταϕορών προχώρησαν στην αξιοποίηση τμήματος του Θριάσιου ως εμπορευματικού κέντρου με συσκευασία και διακίνηση προς τη Θεσσαλονίκη, τη Βαλκανική και σύνδεση με Κ. Ευρώπη

Επρόκειτο για μια πράξη που προκάλεσε αντιδράσεις σε όσους επεδίωκαν άλλες χρήσεις και κατά ορισμένους κορύϕωσε την αντιπαράθεση ανάμεσα στον τότε Υπουργό κ Ραγκούση και την Γενική Γραμματεία του Υπουργείου που στήριξε έμπρακτα και την επιλογή αυτή της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ,να ενισχύσει το τμήμα των εμπορευματικών μεταϕορών με το Θριάσιο.

Το εγχείρημα που ξεκίνησε τότε με ένα τραίνο την βδομάδα και πολλαπλασιάσθηκε με δρομολόγια, χαρακτηρίζεται κορυϕαία αναπτυξιακή και επιχειρηματική πράξη στον τομέα των διαμεταϕορών με κερδοϕορία, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα.

Πράξη που μπορεί να ολοκληρωθεί με τη στρατηγική συνεργασία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με COSCO και HP αϕού ο νόμος Ρέππα για την εξυγίανση του σιδηροδρόμου δίνει αυτή τη δυνατότητα συμπράξεων στον τομέα των εμπορευμάτων, με Logistics και σιδηρόδρομο.

Θεωρώ ότι αυτή η πράξη θα προκαλέσει το ενδιαϕέρον όχι μόνο της COSCO-HP αλλά και του γερμανικού σιδηροδρόμου γιατί ήδη ο γερμανικός σιδηρόδρομος έχει επεκτείνει τον ρόλο του σχεδόν μέχρι τη Βουλγαρία με εμπορεύματα και Logistics.

Το στοίχημα λοιπόν δεν είναι οι πανηγυρικές ανακοινώσεις για ένα ''γεγονός'' που ωρίμασαν άλλοι συντελεστές, αλλά στο τι θα πράξει  η κυβέρνηση στο δίλημμα που θα προκύψει. Εκποίηση άνευ όρων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ή στρατηγική συνεργασία με management και με ποιους?

Στο σταυροδρόμι των επιλογών χρειάζονται αποϕάσεις:

Η Κυβέρνηση Σαμαρά θα ακολουθήσει τους ολέθριους χειρισμούς κατάληξης που είχε η πάλαι ποτέ ''Ολυμπιακή αεροπορία'' ή θα ακολουθήσει το δρόμο της εξυγίανσης με στρατηγικές συνεργασίες και ανάπτυξη?