Οι «μπαχαλάκηδες» και οι πρωτοβουλίες τους.

Του Κ.Στεφανίδη*

Αφορμή για να γράψω αυτό το κείμενο ήταν το ειρωνικό σχόλιο του κου Ιβάνοβιτς εναντίον μου, για το γεγονός σε μια πρόσφατη ομιλία μου επαίνεσα την Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία, ενώ πριν από 1 χρόνο τους χαρακτήρισα "μπαχαλάκηδες".

Εν μέρει τον δικαιολογώ, αλλά πρέπει να γνωρίζει ότι μέσα σ’ αυτόν τον χρόνο είχα την δυνατότητα να συναναστραφώ με αρκετούς ανθρώπους από την Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία και κατάλαβα ότι αυτά που μας ενώνουν, είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι καλλιεργημένοι, προβληματισμένοι, ευαισθητοποιημένοι και κυρίως καλοπροαίρετοι. Σημαντικό και συγχρόνως εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι όλοι μαζί κατάφεραν να θέσουν σε λειτουργία διάφορες δράσεις και κυρίως το πρόγραμμα δωρεάν περίθαλψης των ανασφάλιστων πολιτών και το κοινωνικό φαρμακείο. Δράσεις τις οποίες πιστεύω ότι έπρεπε να υλοποιηθούν από την δημοτική αρχή, η οποία δεν έδειξε μέχρι στιγμής την απαιτούμενη ικανότητα. Δράσεις που ανεξάρτητα ποιος την προωθεί, τις έχει ανάγκη η κοινωνία μας και δεν δικαιούται κανένας να αρνηθεί να βοηθήσει, εφ’ όσον έχει την δυνατότητα. Προσωπικά προσπάθησα να κατευθύνω την διοίκηση σε τέτοιες δράσεις, αλλά ο δήμαρχος και οι στενοί συνεργάτες του είχαν διαφορετική άποψη.

Πρέπει όμως να γνωρίζει ο κος Ιβάνοβιτς ότι η αντίθεσή μου με την ομάδα πρωτοβουλίας είχε να κάνει με τον τρόπο οργάνωσής και τον τρόπο υπεράσπισης της δικαιοσύνης. Με προβληματίζει ακόμα το γεγονός ότι δεν προχώρησε ακόμα σε κάποιου είδους νομιμοποίηση - όσο αντίθετοι και αν είναι με το κοινωνικο-πολιτικό μας σύστημα. Με προβληματίζει επίσης το γεγονός ότι συνασπίζονται για να έχουν δυνατότερη φωνή και να καταστέλλουν την οποιαδήποτε αντίθετη φωνή. Πολλές φορές μάλιστα μου δίνουν την εντύπωση ότι ομαδικά διακατέχονται από αισθήματα μίσους και φθόνου. Τέλος μέσα από την ομάδα τους, διακρίνω κάποιους που προσπαθούν να καθοδηγήσουν όλους αυτούς τους δικαιολογημένα θυμωμένους αλλά φιλότιμους ανθρώπους.

Επίσης μ’ ενοχλεί το γεγονός ότι διεκδικούν την αποκλειστικότητα στην ερμηνεία στην διεκδίκηση και στην απόδοση της δικαιοσύνης. Αυτή η λογική, τους οδηγεί να υιοθετούν ένα τυποποιημένο και άκαμπτο σύστημα και παρουσιάζονται ως επαναστάτες και ανυπότακτοι σε κανόνες. Δύσκολα αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που βιώνουν το αίσθημα της δικαιοσύνης - ή αν θέλετε της αδικίας - και είναι ικανοί να παίρνουν αποφάσεις ακόμα και πέρα από το νόμο. Άνθρωποι οι οποίοι διεκδίκησαν μια θέση στα κοινά, όχι για την θέση, αλλά γιατί είχαν ένα όραμα να εφαρμόσουν μια πολιτική, που πιστεύουν ότι θα έχει θετική επίδραση στους πολλούς και όχι στους λίγους. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν το θάρρος να παίρνουν αποφάσεις χρησιμοποιώντας την κοινή λογική έναντι της νομιμοφροσύνης. Άνθρωποι που πιστεύουν ότι το κατεστημένο μπορεί να καταπολεμηθεί εκ των έσω, παρά στον δρόμο με πανό, με φωνές και προπηλακισμούς.

Τελειώνοντας θα ήθελα να επαναλάβω την πρόθεσή μου να βοηθήσω όσο μπορώ τις δράσεις της Ανεξάρτητης Πρωτοβουλίας, όσο αφορά το πρόγραμμα δωρεάν περίθαλψης των ανασφάλιστων πολιτών και το κοινωνικό φαρμακείο και ελπίζω με τον καιρό να ξεκαθαρίσουν και τελευταίοι προβληματισμοί μου.