Οι συγκρούσεις για να έχουν αντίκρυσμα πρέπει να απαντούν στα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία.

του Χάρη Τσιόκα.
Με αφορμή τις συγκρούσεις στα εσωτερικά των κόμματων, και τις εικόνες  μιας «σπαρασσόμενης κεντροαριστεράς», που κυριαρχούν αυτή τη περίοδο στην ενημέρωση μας , προβάλλεται ο κίνδυνος μιας ενδεχόμενης διάσπασης των κομμάτων ως αποτέλεσμα αυτών των...
συγκρούσεων.

Έχοντας υπ όψιν αυτή τη πραγματικότητα, που κατά κύριο λόγο αφορά το ΠΑΣΟΚ ,θα ήθελα να φέρω στην επιφάνεια της δημοσίας συζήτησης ,το θέμα, ότι τόσο η παγκόσμια εμπειρία όσο και η πολιτική ιστορία ορίζουν  το περιεχόμενο της έννοιας "διάσπαση"!

Το πρώτο που πρέπει  να υπογραμμίσει κανείς είναι, ότι η πολιτική ιστορία κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα στις έννοιες της διάσπασης και του διαχωρισμού δηλαδή της διαγραφής στα κόμματα

Η  διάσπαση ορίζεται ως σχίσμα , δηλαδή ρήξη της πολίτικης ,κοινωνικής και οργανωτικής σχέσης που έχει ένας φορέας, η μια ηγετική ομάδα, με ένα κοινωνικό τμήμα η ενα σύνολο δυνάμεων διαφοροποιηση δηλαδή των πολιτικών  επιδιώξεων και της αποστολής του κόμματος από το σκοπό που ιδρύθηκε !

Μ αυτή την έννοια αποκτά επικαιροτητητα η αποστροφή δήλωσης στελέχους με ρίζες στην ιδρυτική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ οταν στο συνέδριο θύμιζε πως "δεν ανήκει σ εμάς το πασοκ  αλλά εμείς ανήκουμε σ αυτό "θυμίζοντας την υποχρέωση της πρόσθεσης και όχι της αφαίρεσης στους σκοπούς του!

Επειδή η αντιπαράθεση αυτών των ήμερων, στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ, δεν εγείρει από καμία πλευρά, ούτε θέματα ιδεολογίας και αξίων σε σχέση με τον νεοφιλελευθερισμό, ούτε πολιτικής που ώστε να επαναδιατυπώνει αξιώσεις αλλαγών σε σχέση με τις ασκούμενη πολιτική, πολύ δε περισσότερο θέματα  που αφορούν τις κοινωνικές και πολιτικές  συμμαχίες , που η ιδρυτική του μήτρα το αυτοπροσδιοριζει στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, η επίκληση του κίνδυνου μιας ενδεχόμενης "διάσπασης" δεν θα βρίσκει ούτε κοινωνικό ούτε πολιτικό αντίκρισμα!

Τα προβλήματα αυτού του είδους αντιπαράθεσεων, είναι εσωτερικά-οργανωτικά και η ενδεχόμενη κατάληξη της διαφωνίας δεν είναι η διάσπαση –γιατί απουσιάζει το ιδεολογικό πολιτικό και κοινωνικό στοιχειό –αλλά η ενδεχόμενη διαγραφή στη βάση των εσωτερικών συσχετισμών.

Με τα προηγούμενα σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αγνοήσω, ότι το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια κορύφωσε μια ρήξη δηλαδή διάσπαση στις σχέσεις του με τις κοινωνικές δυνάμεις που συγκροτούσαν την αυτόνομη στρατηγική του και την οργανωτική του αυτοτέλεια! Δηλαδή το πυρήνα του.

Γεγονός που αποτυπώθηκε στις τελευταίες εκλογές και με φθίνοντα τρόπο καταγράφεται πλεον και στις δημοσκοπήσεις.

Σε προηγούμενα άρθρα έχω διατυπώσει τις κρίσεις και προτάσεις μου για την  διέξοδο!

Όμως κρίνω αναγκαίο με αφορμή τις πρόσφατες «εσωτερικού χαρακτήρα αντιπαραθέσεις, στο ΠΑΣΟΚ, να πω ότι κοινωνικά και πολιτικά, όπως λέει και πρόσφατο "νεανικό" διαφημιστικό σποτ: «δεν είναι αυτό το θέμα»!

Γιατί οι συγκρούσεις για να έχουν αντίκρυσμα πρέπει να απαντούν στα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία και τον χώρο της δημοκρατικής παράταξης